Istraživanje je objavljeno u časopisu “Behavioral Neuroscience”, a proučavali su kako je mozak očeva reagovao na oba pola i ponašaju li se se svesno ili nesvesno drugačije prema kćerima odnosno sinovima.
U studiji je bilo 52 muškarca koji su imali decu jasličkog uzrasta (30 devojčica i i 22 dečaka) na području Atlante, Amerika. Tate su bili više pažljiviji prema kćerima, više pevali i koristili su više analitički govor kad bi razgovarali o emocijama i telu. S dečacima su se igrali grublje nego s devojčicama.
S tatama su i napravili još jedan eksperiment, snimali su im mozak dok su gledali fotografije nepoznatih ljudi i dece, ali i svoje dece sa srećnim, neutralnim i tužnim izrazom lica. Tate koji imaju kćeri više su reagovali na svoje kćeri sa srećnim izrazom lica u onim delovima mozga koji je važan za emocije i nagrade. Drugim rečima, tate postanu jako sentimentalni kada vide srećno lice svojih kćeri, što i nije toliko iznenađujuće.
Deo istraživanja koji je najviše iznenadio naučnike vezan je očeve koji imaju sinove. Oni su jače reagovali na neutralni izraz lica svojih sinova nego tate devojčica, što pokazuje da tate možda više preferiraju emocionalnu dvosmislenost i stoicizam za svoje sinove- hteli to priznati ili ne.
Reakcija mozga na tužan izraz detetovog lica je bio isti kod svih očeva, bez obzira imaju li dečaka ili devojčicu.
Autor: nsuzivo.rs
