Jedan od najstarijih gradova na području Banata u Vojvodini nalazi se podno Vršačkih planina. Ujedno je i Vršac drugi po veličini u celom okrugu, a još u doba praistorije su postojala naselja na tom području.
Smatra se da je na samom početku 15. veka ugarski kralj Žigmund baš ovde podigao grad. Kako se pretpostavlja, cilj formiranja grada je bio usmeren na zaštitu ugarske granice od turskih snaga.
Vrlo brzo posle toga, srpski despot Đurađ Branković preuzima upravu nad gradom. Često se navodi da je u pitanju grad pod kulom, za koju se pretpostavlja da ju je upravo srpski despot podigao, mada o tome nema preciznih podataka.
Polovinom 16. veka, Vršac zauzima turska vojska, ali u njemu i dalje živi većinsko srpsko stanovništvo. Nakon neuspele Banatske bune, Srbi odlaze u Erdelj, a sastav stanovništva se u Vršcu značajno menja.
Novi period u razvoju grad beleži početkom 18. veka, kada austrijski knez Eugen Savojski proteruje turske snage i zauzima Vršac. Tu se naseljava kolonizovani nemački živalj i upravo su oni zaslužni za razvoj vinogradarstva u gradu.
Vršački potok Mesić
Tako danas Vršac ima 19 kamenih mostova, a nijednu reku. Pre oko 200 godina je sazidano čak 14 mostova, a oni su najpre imali privremeni karakter, te su građeni mahom od metala i drveta. Kasnije su nikli kameni mostovi sa lukovima, koje i danas meštani koriste.
Nažalost, tek se 2018. godine pristupilo uređenju dela korita potoka Mesić, tako da gotovo nijedan od ovih velelepnih mostova nije dolazio do izražaja, što se sada polako menja.
Izvor: Telegraf.rs
