Malo je poznato da su tokom istorije kamile bile po prilično uobičajena pojava na ovim prostorima.
Dok danas ove životinje vezujemo isključivo za toplije, egzotičnije krajeve i turističke atrakcije sa severa Afrike, pre više od hiljadu godina one su bile u upotrebi i na prostoru Srbije.
Na jutjub kanalu “Fondacija Neozoik” osvanuo je snimak o kamilama na ovim prostorima, koji je bacio potpuno novo svetlo da život ovih životinja na prostoru Balkana.
Oko 4. veka nove ere kamile su zabeležene na lokalitetima Viminacijum, Sirmijum, u Vranju, kod Rume, Anine kod Lajkovca i Pirota. Nekoliko vekova kasnije, njihovo prisustvo zabeleženo je i na lokalitetu Caričin grad kod Lebana.
Kako kaže docent sa Filozofskof fakulteta u Beogradu, Sonja Vuković, karakteristično je da su ostaci kamila pronalaženi na lokalitetima kuda su išli stari rimski putevi.
– Kada smo pronašli kosti kamile u Viminacijumu prvo nas je zanimalo da li smo pronašli jednogrbu ili dvogrbu kamilu. Kosti ovih životinja nije lako razlikovati, a ono što je bilo interesantno je da su kamile na našim prostorima imale karakteristike obe, pa smo pretpostavili da se radi o hibridnim jedinkama – kaže Sonja Vukotić
Jednogrba i dvogrba kamila stolećima se ukrštala na prostoru Male Azije, od čega je nastajao mnogo veći i izdržljiviji hibrid, koji je i pronađen na našim prostorima.
Pisane izvore o prisustvu kamila na teritoriji Srbije imamo još iz 1054. godine kada se u dolinu Velike Morave naseljavaju Pečenjezi, polunomadski narod iz centralne Azije, koji je govorio jezikom iz grupe turkijskij jezika i sa sobom donose kamile.
– Jedan veoma interesantan izvor kaže da prilikom susreta kralja Stefana Prvovenčanog i ugarskog kralja Andrije oko 1214./1215. godine i tom prilikom došlo je do razmene poklona. Prema izvorima, srpski kralj je od ugarskog kralja dobio “divlje i besne zveri, pitomu stoku i saracensku stoku”, koja se odnosi na kamile – kaže arhezoolog Nemanja Marković sa Univerziteta u Beogradu.
Postavlja se pitanje gde su kamile u srednjem veku bile čuvane, a kako navode
Srednjevekovni vladari imali su preteče Zoo vrtova u kojima su čuvali egzotične životinje, pa se prepostavlja da je i Stefan Prvovenčani imao jednu takvu.
Međutim, on nije jedini koji se dovodio u vezu sa kamilama.
– U žitiju kralja Milutina koje je pisao arhiepiskop Danilo II navodi se da je on darivao manastir Presvete Bogorodice kod Prilepa u Severnoj Makedoniji čoporom kamila. To znači da je kralj imao u svom posedu kamile. Srpski kralj mogao je da ima i više stotina kamila – zaključio je arhezoolog.
Nakon stupanja Turaka na ove prostore i uspostavljanjem njihove vlasti na Balkanu, kamile ponovo postaju deo svakodnevice.
Postojali su dokumenti prema kojima se kaže da je od turske vojske zaplenjeno gotovo hiljadu kamila.
Prema rečima arhezoologa Markovića poslednji izvori o upotrebi kamile na ovim prostrima datiraju iz Drugog svetskog rata.
Prema pisanju očevidaca iz tog vremena Rusi su, između ostalog, u Beograd kao oslobodioci ušetali i na kamilama, a dve životinje ove vrste poklonili su Zoo vrtu u srpskoj prestonici.
opanak.rs/nsuzivo.rs
