RASKRINKANI Ligaši, poksovci i DSS besni zbog izgubljenih fotelja pa izigravaju opoziciju- bili deo vlasti samo zarad privilegija imali direktore, načelnike, funkcionere…

DSS, LSV i POKS, koji se sada predstavljaju kao nova politička snaga i ljuta opozicija SNS-u, godinama su bili deo gradske vlasti, koju danas satanizuju. Imali su direktore, članove veća, načelnike uprava. Nezadovoljstvo je nastupilo nakon što su izgubili privilegije zbog loših rezultata rada i slabe podrške građana.

Funkcije i privilegije, ideologija ako baš mora

Aleksandar Kravić iz LSV-a bio je pune četiri godine član gradskog veća za saobraćaj i puteve, a njegov stranački kolega Dušan Bajić bio je direktor JKP “Tržnica”. Istim preduzećem je pre Bajića, u okviru koalicije sa Srpskom naprednom strankom od 2012. do 2016, upravljao Miloš Tubić iz DSS-a, koji je kao predsednik Gradskog odbora u ime svoje stranke početkom maja potpisao koaliciju sa anarhistima i autonomašima, i protiv njega se vodi više sudskih postupaka. Borko Ilić, koji je u međuvremenu prešao u Zavetnike, bio je kao predsednik Gradskog odbora DSS-a zamenik gradonačelnika Novog Sada. To nije sve. DSS je imao i člana Gradskog veća za sport i omladinu.

Godine sreće, godine tuge

POKS je jedna od stranaka koja je najduže bila deo vlasti, i mnogi smatraju, uživala ogromne privilegije. Vladimir Jelić je kao SPO, nakon četvorogodišnje saradnje sa demokratama, napravio zaokret i u koaliciji sa SNS-om obavljao mesto direktora JP “Zavod za izgradnju grada”. Jelić je sa ekipom iz SPO-a, koja čini današnji POKS, kao deo vladajuće koalicije imao i dva člana Gradskog veća, a držao je i “Gradsku čistoću”. To je, prema mišljenju Novosađana bio period u kom je javna higijena u gradu bila na vrlo niskom nivou. Građani su se žalili da su kontejneri češće bili puni nego prazni, a postojali su i prigovori da su javne nabavke rađene ne u cilju unapređenja preduzeća, već radi ostvarivanja provizija. Pored toga, imao je direktorsko mesto i u Pozorištu mladih.

Vlast i pare, lepak koji spaja

Upućeni poznavaoci političkih prilika tvrde da ulazak Novog DSS-a, POKS-a i LSV-a u koaliciju sa DS-om, Brajanom Brkovićem i Đilasovim SSP-om ne treba nikog da čudi.

– Njih interesuju pare. Zbog toga su bili deo vlasti uvek. Družili su se međusobno i pre naprednjaka, pa su se prikačili naprednjacima sve dok SNS nije shvatio da su u pitanju najobičnije pijavice, koje boravak u vlasti koriste radi ličnog bogaćenja, a da su svi resori koje su dužili u potpunom rasulu. Ćurak su okrenuli nakon što su ostali izvan političke i kadrovske kombinatorike u novoj raspodeli vlasti. Nema tu nikakve ideologije. Kad bi ih sutra SNS zvao u vlast, trčeći bi prihvatili. Čak bi i tvrdili da nikad nisu izgovorili nijednu ružnu reč protiv njih – kaže službenik Skupštine grada, pred penzijom, koji je više od 30 godina svedok novosadskih političkih prilika.

Strah od nebitnosti

Međutim, postoje i drugačija mišljenja, koja zastupaju mnogi Novosađani, da su se ujedinili zato što znaju da ih SNS više nikad ne bi primio u koaliciju.

– Nekad morate, kako je Đinđić govorio “da progutate žabu” zbog šireg i važnijeg interesa. Nekad morate da uradite neophodno nadajući se da će partneri slediti vaš cilj i planove. SNS je da bi Novi Sad spasao od bankrota, u kom ga je nasledio, pravio široke koalicije. Kasnije, kad su građani prepoznali njihove rezultate, i njihovu politiku, dobijali su sve veću podršku. To je istovremeno smanjivalo političku, koalicionu i pregovaračku snagu ostalih stranaka. Sada se ujedinjuju, ne zato što imaju viziju kako da unaprede Novi Sad, već zato što znaju da SNS ne planira da ponovo sarađuje sa njima, a žive u nadu da će na gomili uspeti da skupe dovoljan broj glasova i dođu na vlast – objašnjava politikolog iz Novog Sada, blizak rukovodstvu POKS-a i Novog DSS-a.

Kad bi ih sutra SNS zvao u vlast, trčeći bi prihvatili. Čak bi i tvrdili da nikad nisu izgovorili nijednu ružnu reč protiv njih