Početkom 21. veka u Srbiji je bilo svega dva do tri para na Fruškoj gori i u severnom Banatu.
Ova vrsta na globalnom nivou ima malu populaciju i smatra se da je u stalnom opadanju pre svega zbog gubitka staništa, smanjenja brojnosti plena i krivolova odraslih jedinki.
Procenjuje se da u Evropi živi svega 1.800-2.200 gnezdećih parova. Početkom 21. veka u Srbiji je bilo svega dva do tri para na Fruškoj gori i u severnom Banatu. Taj broj je i danas kod nas kritično mali.
Danas se ova ugrožena vrsta može pronaći u severozapadnom Banatu i Specijalnom rezervatu prirode Pašnjaci velike droplje.
„Orao krstaš je zbog gubitka staništa danas najugroženija vrsta ptica u Srbiji. Neretko ih i lovci truju i ubijaju. Živi u mestima gde nema mnogo drveća, na visini ne većoj od 1.000 metara, u stepskim, šumostepskim i polupustinjskim predelima. Nekada je naseljavao široke predele Evroazije.“
Ova vrsta na globalnom nivou ima malu populaciju i smatra se da je u stalnom opadanju pre svega zbog gubitka staništa, smanjenja brojnosti plena i krivolova odraslih jedinki.
„Naime, ovi orlovi su se često gnezdili na stoletnim hrastovima – zapisima koji su na sebi imali krst i koje je naš narod čuvao kao svetinju“, kažu iz organizacije WWF.
Izvor: nova