Zgrada Gimnazije „Jovan Jovanović Zmaj“ izgrađena je u duhu neorenesanse na mestu gde se od druge polovine 18. veka nalazila Srpska pravoslavna velika gimnazija.
Projekat za zgradu izradio je jedan od najpoznatijih srpskih arhitekata s kraja 19. i početka 20. veka Vladimir Nikolić, poznat i kao graditelj značajnih objekata u Sremskim Karlovcima, poput Patrijaršijskog dvora, Bogoslovskog seminara, zgrade Crkveno-narodnih fondova – Bogoslovije, Stefaneuma.
Gradnju zgrade Gimnazije je finansirao veleposednik, poslanik ugarskog sabora baron Miloš Bajić.
Osnova zgrade Gimnazije podseća na osnovu Patrijaršijskog dvora u Sremskim Karlovcima jer je projektovana u obliku ćiriličnog slova P, sa glavnom fasadom koja se sastoji od tri rizalita sa kupolama.
Krila su sa dekorativno gotovo ravnopravno obrađenim fasadama. Na glavnoj fasadi u središtu je rizalit sa centralno postavljenim glavnim ulazom, nad kojim su trouglasti zabat i na spratu tri polukružna prozora svečane sale.
Nad krovnim površinama rizalita su trapezaste kupole, delimično zaklonjene niskim ogradama sa motivima balustera i grilandi.
Nad srednjim rizalitom je niska pravugaona atika i monumentalna figura boginje Atine, a ispod se nalazi natpis:
„Baron Miloš Bajić srpskom narodu“.
Neorenesansna zgrada Gimnazije ima dva velika školska dvorišta.
Enterijer je prilagođen nameni objekta, sa dugačkim hodnicima i učionicama u nizu, a lepotom se ističe Svečana sala čiji su zidovi i tavanica bogato ukrašene.
Po zidovima Svečane sale se smenjuju jonski pilastari, ekspresivne maske i vegetabilni ornamenti.
Na zidu Gimnazije na početku ulice Zlatne grede nalazi se tabla koja obaveštava da se na tom mestu ranije nalazila kuća u kojoj je rođen lekar, pesnik, prevodilac, ugledni član Matice srpske i Srpske kraljevske akademije, Jovan Jovanović Zmaj.
Gradnju zgrade Gimnazije „Jovan Jovanović Zmaj“ pratio je čitav niz afera, koje su tih dana potrsale Novi Sad.
Naime, osnovni kapital u iznosu od 100.000 forinti obezbedio je baron Miloš Bajić i opunomoćio ljude iz Centralnog kreditnog zavoda (CKZ) da ceo posao realizuju.
Međutim, ljudi iz CKZ nisu imali poverenja u autora projekta Vladimira Nikolića, pa su na sve moguće načine vršili pritisak i opstrukciju.
Prilikom gradnje se desila nezgoda, kada su dva radnika poginula, što je odmah iskorišćeno za napad na Nikolića, prozivajući ga za nesposobnost. U dnevnoj štampi su tih dana „pljuštali“ članci u kojima je žestoko optuživan Vladimir Nikolić.
Tek kasnije je utvrđeno da su za mnogobrojne propuste tokom gradnje pravi krivci investitori koji su gledali da uštede na svakom koraku. Tako je materijal koji je ugrađivan bio neodgovarajućeg i lošeg kvaliteta, pa su izvođači radova preko para dobrotvora Miloša Bajića sasvim fino profitirali.
gradskeinfo
