U Srbiji uveden dinar kao novčana jedinica, čime je otklonjen monetarni haos i upotreba više od 40 vrsta tuđeg metalnog novca – dukata, forinti, talira.
Zakon o uvođenju novca je usvojen u Skupštini 29. novembra 1873. godine, po starom, odnosno 12. decembra po novom kalendaru, a knez Milan ga je potvrdio već narednog dana. U skladu sa ovim zakonom, 1875. godine je iskovan prvi dinar u srebru sa likom kneza Milana na aversu u apoenima od 50 para, jednog i dva dinara. Jedan novčić morao je da sadrži hiljadu delova, a sastojao se od 835 delova od čistog srebra i 165 delova od bakra. Taj novac zvao se dinar i predstavlja jedno od najbitnijih obeležja samostalnosti i državnosti srpske države u srednjem veku.
Novčani sistem se, po tom zakonu, zasnivao na načelima i odredbama Pariske novčane konvencije iz 1865. godine, na osnovu koje je stvorena Latinska monetarna unija.
Godinu dana nakon izdavanja prvih kovanica, 1876. štampan je prvi papirni novac – za potrebe finansiranja Srpsko-turskog rata. Štampan je u Državnoj štampariji u Beogradu, u apoenima od jednog, pet, 10, 50 i 100 dinara, ali nikada nije bio u opticaju.
Kada je Srbija postala kraljevina, a knez Milan proglašen kraljem 1882. izdata je specijalna serija zlatnika od 10 i 20 dinara. Nazvani su Milanovi zlatnici, odnosno milandori – po imenu kralja i francuskoj reči za zlato.
Poslednja novčanica izdata je tokom Prvog svetskog rata, a poslednja serija nosi datum 18. septembar 1918.
Kralj Stefan Radoslav prvi započeo istoriju kovanja novca
Srpski kralj Stefan Radoslav započeo je dugu istoriju kovanja novca od srebra i bakra u 13. veku. Po tehnici izrade imao je sve karakteristike vizantijskog novca.
Naziv potiče od latinskog izraza denarius – što je predstavljalo prvi srebrni novac iskovan u starom Rimu.
Novac u Srbiji danas
nsuzivo.rs
