Na 6 kilometara od centra Kraljeva, nalazi se manastir Žiča- duhovno središte srednjovekovne Srbije.
Manastir Žiča je jedan od najznačajnjih srpskih pravoslavnih manastira. Zadužbina je Stefana Prvovenčanog i njegovog brata Svetog Save. Stefan je u njoj i krunisan 1217. godine.
Izgradnjom manastira Žiča postavljeni su i temelji srpskoj duhovnoj i svetovnoj vlasti. Manastir je osnovan kao mesto gde će se krunisali kraljevi, mesto gde će biti sedište arhiepiskopije. Tokom vekova postao je svedok stradanja srpskog naroda, jer je rušen i uništavan u više navrata.
U Žiči je je krunisan Stefan Prvovenčani koji je postao prvi kralj dinastije Nemanjića, a Srbija postala suverena, hrišćanska država.
Sledeći primer Stefana Prvovenčanog, u manastiru Žiča su krunisani i svi kasniji vladari dinastije Nemanjić – kraljevi Radoslav, Vladislav, Uroš, Dragutin i Milutin. Upravo zato što je u njoj krunisano sedam srpskih kraljeva, a za svako krunisanje otvarana su nova vrata, manastir Žiča se medju narodom nazivala i „Sedmovrata Žiča“.
Rastko Nemanjić, odnosno Sveti Sava, dobio je u Nikeji Akt o autokefalnosti srpske pravoslavne crkve. Sveti Sava je u Žiči, postavljen za prvog srpskog arhiepiskopa, a manastir je postao sedište autokefalne srpske arhiepiskopije.
Nažalost, manastir Žiča nije uspela da održi svoju ulogu dugo, jer je već početkom poslednje decenije 13. veka, stradala u napadu Tatara, posle čega je sedište arhiepiskopije preneto u crkvu Svetih Apostola kod Peći.
U vreme kralja Milutina, početkom 14. veka počela je obnova Žiče, a iako je sedište srpske crkve preneto u Peć, Žiča je i dalje bila stecište arhiepiskopa i patrijarha.
Nakon turskih osvajanja i pada Srbije 1459. godine, manastir Žiča je ponovo stradao. Tokom vekova turske vladavine, smenjivale su se obnove i rušenja manastira.
Kraljevi Srbije Aleksandar Obrenović i Petar Karadjordjević su tokom svojih krunisanja u Žiči miropomazani, nadovezujući se tako na tradicije Nemanjića.
Nažalost, burna srpska istorija, ponovo je uticala na sam manastir, jer je i tokom I i II svetskog rata manastir paljen, rušen pa čak i bombardovan. Žiča je teško stradala prilikom nemačkog granatiranja.
Manastir nisu zaobišle ni prirodne nepogode, pa je tako zemljotres 1987. godine ponovo porušio manastirski kompleks. Konačno, posle toga, otpočeli su obimni radovi na obnovi čitavog manastira, tokom kojih je crkvi Svetog Spasa vraćen autentičan izgled.
Manastir Žiča nalazi se pod zaštitom države od 1979. godine, kao Spomenik kulture od izuzetnog značaja. Na manastiru se trenutno izvode obimni radovi na njegovoj obnovi i rekonstrukciji.
Manastir Žiča je ženski manastir, koje čini sestrinstvo od oko četrdeset monahinja. Danas manastir posećuju mnogobrojni vernici i turisti, a noćenje u manastiru dozvoljeno je, uz prethodnu najavu, samo ženskim osobama.
Vojvodina uživo
