Velelepni hram, posvećen Svetom Gerhardu, zidan je od 1860. do 1863. godine i predstavlja jedan od najreprezentativnijih i najčuvenijih objekata u Vršcu.
Hram je građen po uzoru na srednjovekovni gotski stil. Ono po čemu se ova crkva, sem svoje veličine, ističe su orgulje zbog kojih je ova bogomolja i svojevrsna koncertna dvorana, gde su do sada nastupali mnogobrojni horovi i poznati operski pevači.
Kako je sve počelo?
Konačnim oproterivanjem Turaka iz predela Srbije severno od Dunava i Save, Vršac postaje deo Tamiškog Banata sa središtem u Temišvaru. Početkom 18. u Vršac počinju da se doseljavaju Nemci iz doline Mozela. Oni su bili čuveni vinogradari, pa zahvaljujući njima, ovaj kutak Srbije je i danas poznat po svom vinogorju.
Doseljavanjem sve većeg broja katolika, komšije Srbi im poklanjaju zemljište, kako bi oni mogli da sagrade sebi bogomolju.
Vršačka rimokatolička crkva, može svojom lepotom da se meri sa bilo kojim rimokatoličkim zdanjem na svetu. Legenda kaže da je nepoznati arhitekta, imao ideju da crkva bude visoka koliko je i dugačka. Ipak, prvobitni plan nije ostvaren, pa je crkva Svetog Gerharda visoka 63 metra(tačnije njeni tornjevi), dok je dugačka 61 metar.
Peter Johan Gajger, profesor Bečke akademije umetnosti, naslikao je 1863. godine glavnu oltarsku palu. Bočni oltar sa predstavom Svete porodice izradio je akademski slikar Karl Guč 1869. godine.
Crkva čuvena po svojim moćnim orguljama
U crkvi se nalaze i orgulje sa dva manuala i 52 registra, izrađena su početkom veka 20. veka, u radionici Leopolda Vegštajna u Temišvaru. Ove orgulje poseduju čak 2.810 cevi, a njihovo štelovanje je izrazito delikatan posao.
vojvodinauživo.rs
