Sveti kralj Milutin, jedan od najmoćnijih srpskih vladara u Srednjem veku, pripadao je dinastiji Nemanjića – bio je mlađi sin kralja Uroša I, mlađi brat kralja Dragutina i otac kralja Stefana Dečanskog.
Srbijom je vladao 40 godina tokom kojih je značajno proširio teritorije osvajajući ih od Vizantije, čime je našoj državi priključen severni deo današnje Albanije i veći deo današnje Makednije. Pored toga, vodio je uspešne ratove sa Bugarima od kojih je trajno osvojio Braničevo.
“Na Zemlji si svom dušom zavoleo Hrista i Njegove si zapovesti sačuvao. Kao reka si bogato napojio siromašne milosrđem, sačuvavši svoj narod. I grob sa tvojim moštima mirisna isceljenja svima podaje: Zato te molimo, Sveti Milutine, isprosi dušama našim veliku milost.”
Kralj Milutin je bio prvi kralj Srbije tokom čije vladavine je Srbija postala ozbiljan politički faktor u regionu – sklapao je saveza radi napada na komšije, a bio je i meta jakih saveza okolnih država.
Ženio se pet puta čime je takođe osiguravao sigurnost teritorija osvojenih u ratovima. Na srpski dvor koji je do tada bio skroman, uveo je raskošan vizantijski protokol, ceremonije i titule.
Sveti kralj Milutin bio je veliki zadužbinar i ktitor manastira. Prema predanju, kada je stupio na presto, Milutin se zavetovao Bogu da će sagraditi onoliko crkava koliko godina bude vladao. Podigao je 42 crkave i to ne samo u Srbiji već i zdanja u Solunu, Sofiji, Carigradu, Jerusalimu i na Svetoj Gori.
Kralj Milutin se smatra najvećim graditeljem i donatorom srpskih crkava i manastira među Nemanjićima zbog čega ga je srpska crkva kanonizovala 1324. godine kao Svetog kralja.
istorijskizabavnik.rs
