Prema podacima Svetske zdravstvene organizacije (SZO) u svetu živi oko 50 miliona ljudi koji boluju od epilepsije.
Epilepsija je neurološki poremećaj koji karakteriše pojava epileptičnih napada. Epileptični napad se definiše kao prolazno pojavljivanje znakova zbog nenormalne aktivnosti nerava u mozgu. Najčešće uključuju prolazni poremećaj svesti i nekontrolisane pokrete tela.
Oko 80% svih epilepsija se javlja pre 18. godine.
Kod fokalnih napada epilepsije postoji ograničeno mesto u kori mozga u kojem je došlo do naglih električnih izbijanja, dok su kod generalizovanih napada prisutna izbijanja u obe hemisfere velikog mozga.
Benigna Rolandova epilepsija detinjstva tj. BREC, javlja se kod oko 20% dece s epilepsijom i zbog toga je jedna od najčešćih epilepsija dečjeg uzrasta koja se javlja od 2. do 13. godine. Naziva se benignom jer se kod većine dece povuče u dobi od 14 do 18 godina.
Jedan doživljeni epileptični napad ne mora da znači da osoba boluje od epilepsije. O epilepsiji govorimo kada osoba proživi 2 ili više neprovocirana napada uz patološki nalaz EEG-a (elektroencefalografije).
Prema uzroku epilepsije se dele na:
Idiopatske epilepsije su one kojima je u podlozi genetski defekt.
Simptomatske epilepsije su one koje su posledica strukturnih ili metaboličkih poremećaja. U strukturne poremećaje koji mogu uzrokovati epilepsiju ubrajamo neurotraumu, tumor i infekcije. Simptomatske epilepsije imaju lošu prognozu i često slabo reaguju na lekove.
Kriptogene epilepsije (grč. kruptos = skriven) su one kojima je uzrok nepoznat i u tu grupu spadaju sve epilepsije koje ne možemo svrstati u idiopatske ili simptomatske.
Za svako dete koje boluje od epilepsije bitno je da prevlada strah od ponovnog napada i da živi kao i ostala deca njegovog/njenog uzrasta, ali pridržavajući se svih mera opreza koje odredi njegov neuropedijatar.
Autor: nsuzivo.rs
