Događaj koji je Novi Sad jednim korakom približio velikim gradovima odigrao se 30. septembara 1911. godine puštanjem u promet prvog električnog tramvaja u Novom Sadu.
Postavši centar Dunavske Banovine 1929. godine Novi Sad se teritorijalno širio i broj stanovnika se stalno uvećavao. Nova vremena zahtevala su uvođenje novih vidova putničkog prevoza. Tako je 1930. godine gradska uprava donela odluku da se za potrebe javnog prevoza putnika kupe tri autobusa.
Ubrzo je postala vidljiva prednost autobusa nad tramvajima. Javni prevoz bio je u stalnom porastu, sve do početka II svetskog rata, kada je usled ratnih dejstava došlo do smanjenja tramvajskog, a nakon toga i autobuskog saobraćaja. Potpuni prekid tramvajskog prevoza nastao je 1944. godine, kada je usled bombardovanja teško oštećena električna centrala.
Tramvajski prevoz ponovo je krenuo 25.maja 1945. godine najavljujići nova vremena u životu Novog Sada pa i u organizovanju javnog prevoza putnika.
Rešenjem Narodnog odbora 1946. godine osnovano je Gradsko saobraćajno preduzeće.
Posle obimnih priprema 1958. godine u potpunosti se ukida tramvajski i prelazi na autobuski prevoz.
Odlukom Narodnog odbora sreza Novog Sada 1962. godine GSP se preselio na sadašnju lokaciju.
Radi obezbeđenja boljih uslova za prihvat i otpremu putnika u međumesnom saobraćaju, izgrađena je Međumesna autobuska stanica i u rad puštena u decembru 1967. godine.
Odlukom Skupštine opštine 1991. godine Gradsko saobraćajno preduzeće proglašeno je za javno preduzeće u nadležnosti Grada.
nsuzivo.rs
Treba da se vrate!
Rešenje za gužve u autobusima