Bitka kod Petrovaradina: Na granici stvarnog, evo šta se desilo te 1716. godine

Čuvena Tekijska bitka, pored toga što je postala poznata po velikoj pobedi hrišćanske vojske nad Osmanlijama, u istoriji je ostala upamćena po nesvakidašnjem događaju- snegu u avgustu.

Ova bitka je u srpskoj istoriji nepravdeno slabo izučavana, iako su pobedi pridoneli i srpski šajkaši. Bitka se odigrala na livadi kraj Petrovaradina, na putu ka Sremskim Karlovcima, 5. avgusta 1716. godine. To je bila prva velika pobeda austrijske vojske u ratu između Austrije i Turske.

Turska opsada Srema

Početkom 1716. godine, Osmansko carstvo, shvativši da je vlast u Sremu poljuljana, pokreće ogromnu vojsku ka Vojvodini, s krajnjim ciljem povratka izgubljenih teritorija, kako u Sremu, tako i u Bačkoj.

Pod vođstvom velikom vezira Damad Ali-paše, početkom avgusta, turska vojska prelazi preko Srema i stiže do Petrovaradinske tvrđave. Vojska se stacionirala po padinama Fruške gore, između Sremskih Karlovaca, Sremske Kamenice i Bukovca.

Na najvišoj tački, tadašnjem Vezircu, paša je podigao svoj šator, smatrajući da će sa tog mesta imati idealan start za napad i zauzimanje Petrovaradinske tvrđave, na kojoj je tada bilo između sedam i osam hiljada vojnika, dok je turska vojska brojala između 150.000 i 200.000 ljudi.

Na bačkoj strani, pod vođstvom habzburškog vojskovođe Eugena Savojskog, čekalo je 70.000 vojnika. Shvativši ozbiljnost situacije, princ Savojski odlučuje se na iznenadni napad, računajući upravo na faktor iznenađenja.

Istorijski preokret izazvan prirodnim fenomenom

Ipak, glavno iznenađenje, koje je postalo i prednost za Eugenovu vojsku, bila je jaka oluja praćena snegom u noći između 4. i 5. avgusta. Vojnici prelaze Dunav i raspoređuju snage u podnožje Petrovaradinske tvrđave. Srpski šajkaši su lađama prebacivali vojnike na drugu obalu, a uspeli su i da unište nekoliko turskih lađa, usidrenih u Sremskim Karlovcima.

Istog jutra, 5. avgusta 1716. godine, habzburška vojska napada i uništava prve turske redove. Uspaničeni turski vojnici se mahnito povlače. Princ Savojski stiže do šatora Velikog vezira, ranjava ga, te paša biva prebačen u Sremske Karlovce, gde i umire, u crkvi Svetog Nikolaja. Kasnije, njegovo telo je prebačeno u Beograd, a sahranjen je na Kalemegdanskoj tvrđavi.

Princ Savojski šalje Bečkom dvoru vest o velikoj pobedi nad Osmanlijama i ponesen pobedom, naposletku proteruje Turke iz cele Bačke, Srema i Banata.

Crkva Snežne Gospe

Na mestu gde se odigrala bitka danas postoji Rimokatolička crkva posvećena Snežnoj Gospi. Nekada, na ovom mestu nalazila se srednjevekovna hrišćanska bogomolja posvećena Devici Mariji, koju su Turci srušili 1526. godine. Kasnije, tu je sagrađena drvena džamija sa malom tekijom- što na arapskom znači odmaralište.

Nakon odlaska Turaka, Petrovaradin postaje stecište kako vojnika, tako i trgovaca i zemljoradnika. Članovi isusovačkog reda koristili su napuštenu džamiju, pre izgradnje crkve Svetog Juraja.

Kasnije, sama crkva posvećena Snežnoj Gospi, podignuta je upravo u znak sećanja na bitku na Vezircu i sneg u avgustu. Na vrhu crkve, nalazi se polumesec, a iznad njega krst- znak pobede hrišćana nad muslimanima.

U njoj, nalazi se i ikona Device Marije sa Isusom, koju je princ Eugen nosio sa sobom tokom bitke. Za nju se veruje da je čudotvorna. Sama crkva u narodu je poznata pod imenom Tekije.

nsuzivo.rs