Centralna saobraćajnica u Novom Sadu, mesto stalne buke i najveće koncentracije užurbanih Novosađana svakako je Bulevar Oslobođenja. Vremenom je “Bulevar“ postao sinonim ne samo za ovu ulicu, već i njenu širu okolinu, tako da ovaj naziv označava i neformalnu gradsku četvrt.
Gradnja Bulevara počela je 1962. godine i po etapama je građen do kasnih sedamdesetih, a izgradnjom Mosta slobode dobio je punu funkciju, koju ima i danas. Na prostoru gde se danas nalazi Bulevar ranije su se nalazile pretežno stare kuće, a sam deo grada u kom se Bulevar oslobođenja nalazi počeo je da se razvija u 19. veku.
Proboj Bulevara 23. oktobra od Rumenačke (Danas Bulevar kralja Petra) do ulice JNA (Danas Jevrejska) zasigurno je najveći komunalni poduhvat tog vremena. Možda ne toliko po obimu investicije koliko po značaju koji će ova saobraćajnica imati za Novi Sad.
Ovaj bulevar je sve do 1991. godine nosio naziv Bulevar 23. oktobra. Kažu da je sam Tito dva puta obilazio izgradnju bulevara koji ukupno ima 6 traka.
Bulevar oslobođenja se prostire između Bulevara Jaše Tomića i Železničke stanice na severu do Mosta slobode na jugu. Dužina Bulevara je 2700 metara, a u najširem delu širok je 50 metara, poseduje 6 kolovoznih traka, odnosno po tri u svakom smeru, kao i bicklističku i pešačku stazu sa zelenim pojasom i drvoredom između njih.
Značajnije ulice sa kojima se Bulevar oslobođenja ukršta su: Bulevar Jaše Tomića, Bulevar kralja Petra I, Novosadskog sajma, Pavla Papa, Futoška, Jevrejska, Braće Ribnikar, Maksima Gorkog, Bulevar cara Lazara i Narodnog fronta. Кao neformalna gradska četvrt, Bulevar obuhvata delove sledećih tradicionalnih gradskih četvrti: Banatića, Sajmišta, Rotkvarije, Grbavice, Starog Grada i Limana, odnosno delove mesnih zajednica “Omladinski pokret“, “Sava Кovačević“, “Narodni heroji“, “Žitni trg“, “Vera Pavlović“, “Prva vojvođanska brigada“, “Liman 3” i “Boško Buha“.
Bulevar je mogao izgledati i drugačije
Nekada davno pominjala se i još jedna etapa ovog Bulevara, odnosno tunel ispod železničke stanice do Partizanske ulice. Ova ideja nikada nije realizovana. Malo sugrađana zna da je trasom Bulevara trebala da prođe i ruta autoputa E75, međutim tadašnje pokrajinsko rukovodstvo se suprostavilo toj ideji, pa je Bulevar izgrađen u ovom profilu, a autoput je sagrađen na sadašnjem mestu.
View this post on Instagram
I dalje po najnovijim planovima, ostavljena je mogućnost denivelacije raskrsnica sa Bulevarom cara Lazara i Futoškom ulicom, odnosno izgradnja nadvožnjaka ili tunela na tim mestima. Za sada, ovakve stvari su samo dugoročni planovi.
Objekti na Bulevaru
Bulevar kao žila kucavica našeg grada dugogodišnja je lokacija za mnogobrojne objekte od značaja.
Kada se krene od Mosta slobode ka železničkoj stanici, prvo sa leve strane nailazimo na Limanski park, jedan od uređenijih i lepših gradskih parkova. Nastavljajući dalje nailazimo na zgradu NIS-a, Agrovojvodine i na tržni centar Merkator. Zgrada Naftne industrije Srbije građena je između 1989. i 1998. godine. Sa desne pozicioniran je tržni centar Promenada i stadion Karađorđe koji sa Spensom čini jednu sportsku celinu, a sa leve strane ostaje nam zgrada Elektrovojvodine. Potom nailazimo na Skopske kule, a nakon raskrsnice sa Ulicom Maksima Gorkog i Braće Ribnikar prolazimo pored zgrade Credi Agricole banke, Dalton zgrade, ali i mnogih drugih stambeno poslovnih objekata.
Nakon raskrsnice sa Futoškom i Jevrejskom ulicom, nailazimo na Futošku pijacu, zgradu Dnevnika i zgradu kineskog tržnog centra. Nastvaljajući dalje prolazimo pored stambeno-poslovnih objekata i nailazimo na Aleksandar Bulevar centar i zgradu nekadašnjeg pokrajinskog supa. Daljim putem nailazimo na veliki broj stambenih i poslovnih objekata, ali i na zgradu prekršajnog suda i nekadašnje zgrade Lutrije, Simpa, Kokre i Tunela Jeftinoće. Sve ove zgrade i danas su reperne tačke za ovaj deo Bulevara, posebno kod starijih sugrađana.
Nsuzivo.rs
Skopske kule nisu na Bulevaru, nego u Vojvođanskoj. Ispravite.