I tokom Prvog i Drugog svetskog rata, golubovi pismonoše su korišćeni za prenos poruka nazad u svoj dom iza linija. Ovi golubovi su često nosili važne poruke koje su spašavale živote i dobijale bitke. Ali, oni nisu “izum” moderne istorije. Korišćeni su i u drevnom Egiptu i Rimu.
Za vreme ratova, golubija pošta bila je veoma interesantna za vojne krugove. Bila je brza, jeftina i pouzdana. Upotrebljavali su se golubovi sive ili plave boje, zbog boljeg uklapanja u boju neba. Sa tim se rizik od napada ptica grabljivica sveo na najmanju mogućnost.
Srpska vojska je uvidela značaj ovakve komunikacije između štabova. Tako je 1900. godine odabran vrsni inženjerski poručnik Kosta Miletić i poslat je u Santpektersburšku tehničku školu carske Rusije na obuku koja je trajala blizu dve godine. Miletić zauzima posebno mesto u srpskoj istoriji jer je bio prvi školovani vazduhoplovac.
U Petrovaradinu je 1928. godine formiran jedinstveni red vojske nazvan “Golubija pošta”. Golubija stanica bila je smeštena u kasarni na Trandžamentu, koja je bila u sastavu vojske Kraljevine Jugoslavije. Na dresuri ovih ptica radio je poručnik Kraljević, puštajući da golubovi dolete iz Subotice do Petrovaradina i dostave poruke. Golubovi su znali da lete i do 100 kilometara na čas i da služe vojsci i do šest godina.
Bataljon je imao oko 400 vojnika i držao je 2000 golubova, a komanda ovog bataljona se nalazila u Oficirskom paviljonu na prostoru Petrovaradinske Gornje tvrđave. Ovaj Bataljon je imao i svoje isturene jedinice u Nišu, Skoplju i Zagrebu. Nakon 1945. godine i kraja Drugog svetskog rata, jedinice golubije pošte rasformirane su u skoro svim zemljama.
nsuzivo.rs
