Novosađani treba da razmisle da li Bora Novaković, Marinika Tepić, Đilas, Ponoš, Vladeta Janković zaslužuju da dobiju ijedan glas na predstojećim izborima?
Piše: Milorad Bojović
Neprestano mi se zamera da preterano kritikujem opoziciju. Da im stalno spočitavam nesposobnost i odsustvo političke vizije i nedostatak bilo kakvog plana i programa. Zato sam odlučio sam da ih javno pohvalim. Zaslužili su! Evo priznajem, niko nije tako predano, tako pouzdano i tako hladnokrvno uništavao novosadske fabrike i ostavljao Novosađane bez posla, kao oni. Niko nije naneo toliko zla jednom gradu, jednom državi i građanima kao družina poznata kao DOS, koja se sada ponovo grupiše oko istih ciljeva. I isto kao i 2000. godine obećava blagostanje i preporod tako što će porušiti sve što je izgrađeno, i zatvoriti sve fabrike koje su otvorene u periodu njihovog boravka izvan vlasti. Repetitio mater studiorum est. Nisam jedini koji nudi dokaze da je Novi Sad bio industrijalizovan grad. Najavljeno je prikazivanje filma “Novkabel ERA”. Film će se baviti samo jednim segmentom novosadske industrijske revolucije – rađanjem IT industrije. Ono što film neće reći jeste to da je “Novkabel” na vrhuncu moći imao pogone na 39 hektara, zapošljavao skoro 3.000 radnika i imao kapacitet 50.000 proizvoda godišnje. Da je od 1976. do 1987, kada je ta firma dostigla najveći uspon učestvovao sa 16 odsto u ukupnom BDP-u grada. I da je više od 80 odsto proizvoda išlo je u izvoz. Novosađani koji žive u 21. veku s pravom će se zapitati – a šta se onda desilo? Pa, onda je na vlast došao DOS. Bora Novaković, Pajtić, Tadić, Đilas, Vuk Jeremić, Vladeta Janković. Novkabel je privatizovan, i tada je nastupio njegov krah. Film takođe neće reći da je Novabel bio samo jedan od 35 novosadskih industrijskih džinova koji su zapošljavali 50.000 Novosađana i da su svi oni ostali bez posla zahvaljujući današnjoj opoziciji u periodu dok su bili vlast. Istraživačko novinarstvo insistira na tačnim i proverljivim podacima. Evo činjenica koje, kada se sluša novosadska opozicija, mogu zvučati kao naučna fantastika. Novosadska industrija razvijala se 35 godina. Sve je počelo 1952. godine, kada je u fabrikama zaposleno 7.780 radnika. Onda dolazi do naglog skoka broja zaposlenih. Četiri godine kasnije, 1956. broj je porastao na 10.700, a 1963. godine je u industriji radilo 21.400 ljudi. Sledeće, 1964. u proizvodnji je zaposleno neverovatnih 50.000 ljudi. Do 1989, do “Jogurt revolucije” u industriji je bilo zaposleno 30.000 ljudi ili trećina stanovništva Novog Sada. Šta se desilo sa 35 fabrika i 30.000 zaposlenih? Odgovor je lak. Onda je na vlast došao DOS, i fabrike koje su preživele raspad SFRJ, hiperinflaciju, sankcije i bombardovanje, ugašene su preko noći i radnici su postali socijalni sučajevi. Od 2000. do 2012. na vlasti su bili Bora Novaković, Bojan Pajtić, Tadić, Đilas, Vladeta Janković, Janko Veselinović i drugi apostoli novosadske i srpske propasti. Za manje od četiri godine rasprodali su i uništili sve što je građeno tri i po decenije. “Pobedu” su prodali direktoru Demokratske stranke, koji je od najbolje metalske fabrike napravio skladište za pretovar šećera. Slična sudbina zadesila je “Jugodent”, “Jugoalat”, HINS i druge uspešne fabrike.
Šta se desilo sa 35 fabrika i 30.000 zaposlenih koje je Novi Sad imao do 2000. godine? Odgovor je lak. Onda je na vlast došao DOS, fabrike su ugašene i radnici su postali socijalni sučajevi
Ovih činjenica se možda sećaju samo najstariji Novosađani. Sredovečni i mladi koji žive u mračnim odajama interneta, društvanih mreža i memorijama svojih pametnih telefona, izbrisali su iz sećanja činjenice da su njihovi roditelji, babe i dede živeli u bedi zahvaljujući današnjoj opoziciji. Da su ih 12 godina bez mogućnosti da nađu posao držali političari koji tvrde da Novom Sadu nisu potrebne nove investicije, nove fabrike, novi mostovi. Isto tako, Novosađani treba da imaju u vidu sledeće činjenice. Od 2012. godine, kada je sadašnja opozicija, zbog svega što je uradila svojim sugrađanima i komšijama, izgubila vlast, u Novom Sadu nije ugašena nijedna fabrika, ali je otvoreno osam novih i zaposleno 11.500 ljudi. Opozicija je uverena da je posle 10 godina provedenih u zavetrini političke istorije zaborav učinio svoje, da su Novosađani i stanovnici Srbije zaboravili ko je upropastio njihove živote i nude se kao bolje rešenje od aktuelne vlasti. Sve tri generacije Novosađana treba da razmisle da li Bora Novaković, Marinika Tepić, Bojan Pajtić, Dragan Đilas, Zdravko Ponoš, zaslužuju da dobiju ijedan glas na predstojećim izborima?
Autor je stručnjak za odnose s javnošću
Niko nije naneo toliko zla jednom gradu, jednom državi i građanima kao družina poznata kao DOS, koja se sada ponovo grupiše oko istih ciljeva. I isto kao i 2000. godine obećava blagostanje i preporod tako što će porušiti sve što je izgrađeno
